A lingua vive un momento difícil por moi variadas razóns. Unha delas é que debe afrontar os problemas que se derivan do seu contacto co castelán -non só na influencia no vocabulario, senón na morfosintaxe e na fonética, que son os seus elementos máis constitutivos e non se resolven cun dicionario ao uso- senón tamén coa influencia dos anglicismos que están a afrontar todas as linguas, pero que a esta encóntrana menos resistente. Por outro lado, moitos falantes reconquistados son persoas que abusan do inglés por comodidade ou pola súa presenza inxectada pola tecnoloxía, mais non sempre termos tecnolóxicos.
Non acabo de ver a necesidade de substitución de palabras que temos de vello por palabras inglesas. Ser “fake” é ser falso. Ser “Low Cost” é ser barato… E poderiamos seguir con máis exemplos. Posiblemente as persoas que usan eses termos non son conscientes de que están dando paus nunha lingua de seu ameazada xa por outra.
É moi probable que este comentario sexa unha prédica no deserto. Pero non quería pasar por sobre este asunto sen chamar a atención sobre el. De pouco serve que a contaminación indique que unha lingua vive, que aínda non está morta. Creo que pode evitarse tanto préstamo innecesario, cando menos en persoas que teñen conciencia da situación dos idiomas. Á RAE xa a preocupa moito que a canción que representa a España en Eurovisión se cante en inglés. A min preocúpame xa o “Cocido day”… Non sei se a vós.
Galego na Rede 